۱۳۹۲ شهریور ۵, سه‌شنبه

اندر احوالات غذای اندونزیایی و بی حواسی من

توی شرکت یه خانوم نظافتچی داریم، که اصالتا اندونزیاییه. خیلی‌ خانوم مهربون و خوشرویی هم هست. به نسبت هم با من خودمونی تره و میگه من به نظرش آدم مهربونی هستم و همیشه در حال لبخند زدن و خندیدن هستم.

از کره که برگشتم ازم در مورد غذاهای اونجا سوال میکرد و اینکه من دوست داشتم یا نه، که من هم گفتم گفتم خوب بود و در کلّ دوست داشتم، در جوابم گفت که غذای اندونزیایی خیلی‌ بهتره، منم در جواب گفتم که حقیقتش تا حالا امتحان نکردم و نمیدونم.

گذشت تا امروز، صبح اول وقت  که اومد کنار میزم و گفت دیروز به یادت افتادم و از اونجایی که می‌دونم مجردی، برای ناهارت غذای اندونزیایی درست کردم و آوردم، یه ظرف قرمز توی یخچالِ اتاقِ کمد ها... اولش که خیلی‌ دو زاری کجم نیفتاد و یکم گیج و ویج بودم که بهم یادآوری کرد که پیرو اون بحث غذایی کره ای‌ یا اندونزیایی برات این رو درست کردم. 

حقیقتش ظهر هم انقدر که بی‌ حواسم اصلا یادم رفت و رفتم رستوران شرکت ناهار خریدم و خوردم و از ناهار که برگشتم وقتی‌ دیدمش بهم گفت، ناهارت رو نخوردی؟ تازه یادم افتاد. ‌همش از اون موقع تو این فکرم که نکنه یه وقت فکر کرده باشه که دوست نداشتم یا چون اون درست کرده نخوردم.
چون کارم زیاد بود مجبور شدم چند ساعت اضافه کار بمونم و ‌همش به خودم می‌گفتم یادت نره شام بری و بخوریش. باز با همکارم رفتیم رستوران و یادم رفت... دیگه کم کم نزدیک بود خودزنی کنم...

خوشبختانه لا اقل وقتی‌ می‌خواستم برگردم خونه یادم بود و برش داشتم، البته به زور هزارتا ضربدر روی دستم و آلارم گذاشتن روی گوشیم. اما یه احساس بدی دارم که نکنه فکر اشتباهی‌ کرده باشه و به حساب خاصی‌ گذشته باشه و با وجود محبتش دلش رو شکسته باشم... بس که من بی‌ حواس شدم جدیدا...


پ.ن.  تازه امشب بعد از ۱۲ ساعت کار، گوشیم رو هم گم کردم، بعدا معلوم شد توی اتوبوس جا گذشتم، حداقل راننده خوب و مهربونی بود و بعد از تموم شدن کارش ۲۰ دقیقه صبر کرده بود که من برم و گوشی رو بگیرم.

۱۰ نظر:

  1. در راستای کامنت قبلیم:
    متاسفانه هم وقتی وبلاگ کسی رو توی بلاگ اسپات یا فضاهای دیگه که گزینه ی لایک کردن نداره میخونم خیلی شاکی میشم. خب الان من اگه اینجا میتونستم لایک کنم بهتر بود؟ یا این همه کامنت بالا بلند بگذارم که آخرش یعنی همن لایک؟

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. خوب تو بلاگ‌سپات هم می‌شه لایک زد، "۱+" همون لایک‌ محسوب میشه. فقط کافیه یه اکانت گوگل داشته باشید. مثلا کاری که من در مورد وردپرس کردم، یه اکانت به نام خودم ساختم، برای دوستان با همون لایک‌ میزنم.

      حذف
  2. پاسخ‌ها
    1. دقیقا همینقدر، تازه امروز هم دوباره سوتی دادم، امشب سویشرتم رو باز جا گذاشتم.

      حذف
  3. خب غذارو بخور، یه شاخه گل بزار روش و ازش تشکر کن و توضیح بده که یادت رفت
    همچین آدم مهربونی این حرف رو درک می کنم و به دل نمیگیره

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. امروز صبح اول وقت اومد، ازم سوال کرد که غذا چطور بود، من هم کلی‌ تشکر و تعریف کردم از غذا، یکم هم در مورد غذا سوال پرسیدم که مطمعن باشه که خوردم. بعدم گٔل بذارم رو ظرف غذا و ایشون هم دچار سؤ تفاهم بشه و حالا بیا درستش کن.

      حذف
  4. غذا رو خوردی؟طعمش چطور بود؟اندونزیایی بهتر بود یا کره ای؟

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. آره خوردم، خوب بود، خیلی‌ حقیقتش مزه خاصی‌ نمیداد، نودل بود و برنج و تخم مرغ با یه سٔس سویا تند. اما خوب من غذا کره ای‌ رو ترجیح می‌دم. به نظرم بیشتر به غذا ما ایرانی‌‌ها نزدیک بود. شاید دلیلش این باشه.

      حذف
    2. نودل و برنج؟!!!!

      حذف
    3. والا چی‌ بگم، مدل اندونزیایی هاست دیگه، البته کره ایی‌ها و چینی‌‌ها هم غذا‌هایی‌ داشتن که هم نودل داشت هم برنج، با این تفاوت که اونها خیلی‌ بهتر بود.

      حذف